Vrijheid en geluksgevoel

Als je weet wat je wilt, ben je een flinke stap verder, zou je zeggen. Als je vervolgens de vrijheid hebt om zelf keuzes te maken, gaat je leven er flink op vooruit.
Dit wordt bestreden door Dan Gilbert, professor sociale psychologie op Harvard. Hij stelt dat mensen het vermogen hebben om zelf geluksgevoelens aan te maken en dat dit vermogen meer gestimuleerd wordt in een situatie waarin de keuzes beperkt zijn. Is er meer keus, dan ben je afhankelijk van extern gestimuleerde geluksgevoelens en meestal slechter af:

66% of the people choose to be in the situation where they will have the freedom to choose and where they will consequently be more dissatisfied. Because they do not know the conditions under which synthetic happiness grows.

Waarom is dit zo? Welk deel van de hersenen houdt ons zo voor de gek? Hou je vast. Dat is het proscopische geheugen van de prefrontale cortex, nu net het deel waardoor we vragen kunnen beantwoorden als "stel je voor dat...". Dit deel van de hersenen heeft last van impact bias: het schat het voordeel van een andere levenssituatie te sterk in. Gilbert: "We synthesize happiness, but we think happiness is a thing to be found."

Het goede nieuws is natuurlijk dat we voor ons welbevinden veel minder afhankelijk zijn van de omstandigheden, dan we vaak denken. We mogen dus best een beetje meer vertrouwen op onze eigen veerkracht (resilience)!